Ik was lekker een weekje vrij. Mijn compagnon zou op de zaak passen, zodat ik met een goed gevoel de deur achter mij dicht trok. Op woensdagavond miste ik een telefoontje van mijn compagnon. Ik kreeg hem op vrijdagochtend pas te pakken: hij lag in het ziekenhuis! Een ongeluk met de racefiets. Weg vakantiegevoel!
Het leek in eerste instantie allemaal mee te vallen, een paar botbreuken en scheel zicht, maar er bleek meer aan de hand te zijn. Terugkeren in het werk zat er op korte termijn niet in. Beslissingen nemen over het bedrijf, de toekomst kon hij niet. Anderhalf jaar heb ik verder gemodderd zonder het bedrijf verder te kunnen ontwikkelen, omdat hij door de aandelenverdeling voor 50% beslissingsbevoegd was, en ik dus over alles met hem moest overleggen. Anderhalf jaar wachten op verbetering van de gezondheid van mijn compagnon: stilstand (=achteruitgang) in het bedrijf omdat ik dacht dat het wel goed zou komen.
Herkenbaar?
Vaak wachten we veel te lang met het nemen van actie, met het inschakelen van hulp, met het toegeven aan onszelf dat de situatie niet vanzelf goed gaat komen. Ik ben blij dat ik toen toch hulp heb ingeschakeld en actie heb ondernomen om uit deze impasse te komen. Het was niet goed voor het bedrijf, maar zeker ook niet voor mijzelf! Neem daarom op tijd actie als je als ondernemer (tijdelijk) niet kan werken door een ziekte of andere vervelende situatie. Bel me voor overleg!
